بیژن نجدی، شاعر و داستان نویس ایرانی در تاریخ 24 آبان ماه 1320 در سیستان و بلوچستان به دنیا آمد و در شهریور ماه 1376 در لاهیجان از دنیا رفت. معروف ترین مجموعه داستانی او یوزپلنگانی که با من دویده اند است که در زمان حیات او به چاپ رسید.
بیژن نجدی در آبان ماه سال 1320 در خاش زاهدان متولد شد. پدر و مادر او هر دو گیلانی بودند. پدرش از افسران مبارزی بود که در قیام افسران خراسان نقش داشت و هنگام رفتن به گنبد کاووس به دست تعدادی ژاندارم به قتل رسید.
بیژن نجدی تحصیلات خود را در رشت گذراند و پس از اخذ دیپلم در سال 1339 وارد دانشسرای عالی تهران شد. در سال 1343 در رشته ریاضی فارغ التحصیل شد و به لاهیجان بازگشت و در دبیرستان های آنجا مشغول به تحصیل شد. او در سال 1349 با پروانه محسنی آزاد ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک فرزند دختر و پسر است.
بیژن نجدی فعالیت ادبی خود را از سال 1345 زمانی که 25 سال داشت آغاز کرد. او در زمان حیات خود تنها مجموعه داستان یوزپلنگانی که با من دویده اند را در سال 74 منتشر کرد. این داستان مشهورترین داستان نجدی به شمار می رود. او برای انتشار این کتاب موفق به دریافت جایزه قلم زرین در سال 1374 شد. سایر آثار او پس از مرگ توسط همسرش به چاپ رسیدند.
بیژن نجدی در تاریخ چهارم شهریور ماه 1376 پس از تحمل بیماری سرطان ریه از دنیا رفت. او در شهر لاهیجان در جوار آرامگاه شیخ زاهد گیلانی، یکی از صوفیان بزرگ ایرانی به خاک سپرده شد.
مجموعه داستان دوباره از همان خیابان ها در سال 1379 به چاپ رسید و برگزیده جایزه نویسندگان و منتقدان مطبوعات شد. نجدی همچنین در کارنامه خود یادمان بنیاد شعر فراپویان و لوح افتخار برای جان سروده ها به پاس آیین های ملی و میهنی را نیز دارد. از او همچنین تعدادی اشعار گیلکی به جای مانده است.
تعدادی از آثار بیژن نجدی همچون داستان های تاریکی در پوتین، سپرده در زمین، گیاهی در قرنطینه، استخری پر از کابوس از مجموعه داستان های یوزپلنگانی که با من دویده اند و همچنین داستان های مرثیه ای برای چمن، بیمارستان نه قطار از مجموعه دوباره از همان خیابان ها پس از مرگ او به فیلم تبدیل شده اند.
بیژن نجدی نویسنده داستان های شاعرانه بود. او اغلب از عناصر شاعرانه در داستان های خود استفاده می کرد. او به خوبی می توانست شعر و داستان را با یکدیگر ترکیب کند و از عناصر شاعرانه بسیار سنجیده در داستان های خود بهره مند شود و توازن رابرقرار کند. او با انتشار تنها سه مجموعه داستان توانست سبکی انحصاری و متفاوت را وارد ادبیات ایران کند. جملات او پر از حس و حال خوب و شاعرانه هستند. از این رو خواندن داستان های این نویسنده حس بسیار خوبی در خواننده ایجاد می کند.
استفاده از شیوه جریان سیال ذهن و تغییر زاویه دید از عناصری هستند که بازتاب مثبت و پر رنگی در آثار نجدی داشته اند. او در اشعار خود از عناصری همچون کنابه، تشخیص، استعاره، تشبیه و حس آمیزی استفاده می کرد که اغلب آن ها عامیانه و قابل فهم بودند. او با استفاده از باورهای عامیانه ایرانی و آداب و رسوم سنتی زادگاه خود رنگ و لعاب فولکوریک و سنتی به اشعار خود می بخشید.