دکتر زرین کوب، ایران شناس، ادیب، مورخ و نویسنده ایرانی در اسفند ماه 1301 در بروجرد به دنیا آمد. وی آثار برجسته ای در مورد تاریخ ایران و اسلام دارد که در بین ایرانیان بسیار پر فروش است.
زرین کوب پس از پایان تحصیلات ابتدایی، به تشویق پدر به یادگیری علوم حوزه پرداخت و ضمن تحصیل در این رشته به شعر و ادبیات عرب نیز علاقه نشان می داد. همچنین با توجه به علاقه زیادی که به تاریخ و فلسفه داشت کمتر کتابی بود که به فارسی ترجمه شده باشد و او آن ها را نخوانده باشد.
زرین کوب برای ادامه تحصیل به تهران آمد و در دبیرستان ادبیات را به عنوان رشته تحصیلی خود انتخاب کرد. در سال 1320با کسب رتبه اول در دانشکده حقوق ثبت نام کرد، در آن دوران علی اکبر دهخدا رئیس دانشکده حقوق بود. اما به اجبار پدر تهران را ترک کرد، به زادگاه خود بازگشت و شغل معلمی را انتخاب کرد. اما اشتیاق به تحصیل همچنان در او زنده بود، از این رو در سال 1324 مجدد در دانشگاه شرکت کرد و رتبه اول را در دانشکده ادبیات کسب کرد و دوباره به تهران بازگشت. او در سال 1334 از رساله دکترای خود دفاع کرد. این رساله تحت نظر بدیع الزمان فروزانفر نگارش شده بود. زرین کوب سپس در همان دانشکده به تدریس تاریخ مشغول شد.
او در سال های فعالیت خود به کشورهای مختلف سفر کرد و با چهره های ادبی زیادی از نزدیک آشنا شد و به نمایندگی از ایران در مراسم مختلفی سخنرانی کرد.
زرین کوب اولین کتاب خود را به نام فلسفه، شعر یا تاریخ تطور شعری و شاعری در ایران در سال 1323 منتشر کرد. از آثار برجسته او می توان به سر نی ، پله پله تا ملاقات خدا، تاریخ ایران بعد از اسلام، دو قرن سکوت و بحر در کوزه اشاره کرد.