میلان کوندرا

میلان کوندِرا  زاده ۱ آوریل ۱۹۲۹ در برنو، چکسلواکی ست. کوندرا نویسنده اهل جمهوری چک است که از سال ۱۹۷۵ به فرانسه تبعید شد و در سال ۱۹۸۱ به تابعیت آن کشور درآمد. او خود را نویسنده‌ای فرانسوی می‌داند و پس از نوشتن جاودانگی به زبان چکی در دهه ۱۹۹۰ (میلادی) کوشش و دقت می‌کند که واسطه مترجم را حذف کند و مستقیماً به فرانسه بنویسد.یکی از بهترین آثار کوندرا سَبُکیِ تحمل‌ناپذیر هستی  ( بار هستی ) است. پیش از انقلاب مخملی در چکسلواکی ۱۹۸۹، حکومت کمونیستی کتاب‌های وی را در چک ممنوع کرد. او کمتر با رسانه‌ها گفتگو می‌کند. میلان کوندرا تاکنون چندین بار نامزد دریافت جایزه نوبل ادبیات بوده‌است. تابعیت چک میلان کوندرا پس ۴۰ سال به او بازگردانده شد.

زندگینامه میلان کوندرا

میلان کوندرا در خانواده‌ای فرهنگی و فرهیخته به دنیا آمد. پدرش پیانیست بود و فضای هنری خانه بر او تأثیر گذاشت. کوندرا از همان کودکی به موسیقی علاقه پیدا کرد و آن را به عنوان جایگاه مهمی از زندگی‌اش انتخاب کرد. این علاقه بعدها در رمان شوخی نمود پیدا کرد. به‌طوری که بسیاری او را «رمان‌نویس موسیقی‌دوست» می‌شناسند و ساختار بعضی از آثارش را با سونات مقایسه می‌کنند؛ اما اهمیت آثار کوندرا تنها به وجه موسیقیایی آن محدود نیست بلکه فلسفه، تاریخ و هنر در آثار او نقش پررنگی دارد.

کوندرا در سال 1948 در رشته ادبیات و زیبایی‌شناسی در دانشگاه چارلز تحصیل کرد؛ اما بعد از مدتی به دانشکده فیلم منتقل شد. او که در 17 سالگی به حزب کمونیست پیوسته بود در سال 1950 از حزب اخراج شد و تا شش سال اجازه ورود به حزب را نداشت. سه سال بعد اولین مجموعه شعرش بانام «انسان؛ بوستان پهناور» منتشر شد. شعر بلند «ماه می گذشته» در 1955 منتشر شد. آخرین مجموعه شعرش به نام «تک‌گویی» را در 1957 منتشر کرد. او در 1960 به آموزش ادبیات در دانشکده سینما مشغول شد. نمایشنامه مالکان کلیدها (نمایانگر ترس و خشونت هنگام استیلای آلمان) یک سال بعد از آن منتشر شد. در دهه ۱۹۵۸ تا ۱۹۶۹ سال‌هایی بود که کوندرا به شکل جدی در دنیای ادبیات وارد شد. کوندرا در سال‌های جوانی زمانی که هنوز ملیت چکی داشت، به زبان مادری خود می‌نوشت او در این زمان بود که مجموعه داستان «عشق‌های خنده‌دار» و همچنین رمان «شوخی» را منتشر کرده بود.

میلان کوندرا و ادبیات

در فاصله سال‌های ۱۹۵۹ و ۱۹۶۲ و نیز در سال ۱۹۶۸ زیر نظر سازمان امنیت کشورش بوده است. در اوت 1968 نام میلان کوندرا در لیست سیاه قرارگرفت و کتاب هایش ممنوع شدند. او از دانشکده سینما اخراج شد و در این مدت با نوشتن طالع بینی سعی می‌کرد امورات زندگی خود را بگذراند.

کوندرا خیلی به مصاحبه و صحبت کردن درباره‌ی خودش علاقه نداشت؛ اما در کتاب خنده و فراموشی تا حدودی به سرنوشت خود اشاره کرده است و چیزهایی درباره خود در این کتاب نوشته است. او در سال 1973 رمان زندگی جای دیگری است را منتشر کرد. در 1975 کتاب خنده و فراموشی را نوشت؛ این اثر ترکیبی از یک رمان، مجموعه‌ای داستان کوتاه و تفکرات کوندرا است.

در سال 1984 کوندرا معروف‌ترین کتاب خود سبک تحمل‌ناپذیر هستی را منتشر کرد. با وجود اینکه او خیلی با تبدیل شدن کتاب‌هایش به فیلم موافق نیست اما چهار سال بعد به‌عنوان مشاور به فیلیپ کافمن کمک کرد از روی این کتاب فیلمی با همین نام ساختند. در 1990 کتاب جاودانگی را که اثری فلسفی بود منتشر کرد. او نیز رمان‌های آهستگی (1995)، هویت (1997) و جهالت (2000) و مقاله‌های هنر رمان (1986)، وصایای تحریف‌شده (1993) و کتاب پرده (2005) را در این سال‌ها منتشر کرد.

اثار

• مجموعه داستان
• عشق‌های خنده‌دار
• دون ژوان
• رمان
• مهمانی خداحافظی
• والس خداحافظی
• زندگی جای دیگریست
• کتاب خنده و فراموشی
• جاودانگی
• آهستگی
• جهالت
• جشن بی‌معنایی
• کلاه کلمنتیس
• وصایای تحریف‌شده
• شعر
• انسان؛ بوستان پهناور
• درام
• ژاک و اربابش
• کتاب بار هستی
• کتاب هویت
• کتاب هنر رمان
• کتاب جشن بی‌معنایی
• کتاب مواجهه
• کتاب بعد از انقلاب