ایوان کلیما متولد14 سپتامبر1931 در پراگ است . اونویسنده، مقاله نویس ، نمایش نامه نویس و روزنامه نگار اهل جمهوری چک است. کلیما سال2002 توانست جایزه فرانتس کافکا را به خاطر یک عمر فعالیت ادبی از آن خود کند.
فیلیپ راث نویسنده مشهور آمریکایی جایی در مورد ایوان کلیما گفته است: «در طی سالهای نخست دهه هفتاد، وقتی که هر بهار برای مسافرت به پراگ میرفتم، ایوان کلیما استاد اصلی و حقیقی من بود. او مرا به دور و بر شهر میبرد و در کیوسکهای گوشه خیابان، نویسندگانی را به من نشان میداد که سیگار میفروختند، یا در ساختمانهای عمومی کف اتاقها را جارو میزدند، در محلهای احداث ساختمان، آجر روی آجر میگذاشتند و در تأسیات آبرسانی در حالی که چکمه و بالاپوش به تن داشتند، به سختی کار میکردند، در حالی که در یک جیب، آجار و در جیب دیگر کتابی گذاشته بودند.»
اما ایوان کلیما همانطور که فیلیپ راث را به این گردشهای شگفتانگیز برد، دست خوانندگان آثارش را هم میگیرد و آنها را به چک سالها دهه هفتاد و هشتاد میلادی میبرد و شیوه غریب زندگی تحت حاکمیت دولت سرکوبگر کمونیست را به آنها نشان میدهد، او به تصویر میکشد که عشق در سالهای سخت پراگ چه صورتی داشت، او نشان میدهد که برای خلق و انتشار و خواندن یک کتاب چه مرارتهایی باید کشیده میشد، او از ناامیدیها و خیانتها میگوید، همچنان که از میهمانیهای مخفی و قاچاق کالاهای ضروری برایمان صحبت میکند.
ایوان کلیما متولد ۱۴ سپتامبر ۱۹۳۱ در پراگ است. او نویسنده، مقالهنویس، نمایشنامهنویس و روزنامهنگار اهل جمهوری چک است.
او سالهای دوره کودکی خود را در ترزین اشتات گذراند. کلیما در ۷۹ سالگی در گفتگویی که با مجله مهرنامه کرد دربارهٔ زندگی آن سالها گفته است «در ترزین اشتات که من سه سال و نیم آنجا بودم اتاق گاز نبود. با این حال صدها جسد دیدم. در آنجا مرگ یک تجربه روزانه بود. من به مرگ عادت کرده بودم و حتی دست کشیدن به یک جسد دیگر هیجانی برای من نداشت.»
بعد از بهار پراگ بسیاری از آثار او و دوستانش ممنوعالانتشار شدند. با این حال از چک خارج نشد و به گفته خودش کنار شادیها و غمهای هموطنانش ماند.یک سال قبل از بهار پراگ نیز به دلیل انتقادهایش از حکومت کمونیستی چکسلواکی بازداشت شد.
او سال ۱۹۶۹ برای یک ترم به دعوت از دانشگاه میشیگان آمریکا برای تدریس به این کشور رفت. یک سال بعد دوباره به پراگ بازگشت و به نوشتن نمایشنامه و داستان پرداخت. اما این آثار تا سال ۱۹۸۹ فقط در خارج از چکسلواکی منتشر میشدند.
کلیما سال ۲۰۰۲ توانست جایزه فرانتس کافکا را به خاطر یک عمر فعالیت ادبی از آن خود کند.
ایوان کلیما با کتاب روح پراگ در ایران معرفی شد. سال ۱۳۸۷ نسخه فارسی این کتاب همزمان از سوی دو ناشر با نامهای انتشارات آگه و نشر نی منتشر شد. غیر از روح پراگ که خشایار دیهیمی نیز آن را ترجمه کرده است مترجم بقیه آثار کلیما در ایران فروغ پوریاوری است.
کلیما اکنون در کنار میلان کوندرا و واسلاو هاول یکی از بزرگترین نویسندگان ادبیات چک به شمار میرود که عمده آثارش دربارهٔ تاریکیهای دوره حکومت دیکتاتورها بر مردم است.
اثار ایوان کلیما عبارت اند از :