خلاصه‌ای از زندگی فریدون مشیری :

فریدون مشیری زاده‌ی 30 شهریور 1305 از تهران می‌باشد . وی سال های اول تحصیلی خود را در تهران به پایان رساند و سپس به علت مأموریت اداری پدرش به مشهد سفر کرد. مشیری بعد از اتمام دوره‌ی راهنمایی به تهران بازگشت و سه سال اول دبیرستان را در دارالفنون گذراند و سپس به دبیرستان ادیب رفت . 

باتوجه به گفته‌ی خودش : «در سال ۱۳۲۰ که ایران دچار آشفتگی‌هایی بود و نیروهای متفقین از شمال و جنوب به کشور حمله کرده و در ایران بودند ما دوباره به تهران آمدیم و من به ادامه تحصیل مشغول شدم. دبیرستان و بعد به دانشگاه رفتم. با اینکه در همه دوران کودکی… از استخدام در ادارات و زندگی کارمندی پرهیز داشتم ولی… در سن ۱۸ سالگی در وزارت پست و تلگراف مشغول به کار شدم و این کار ۳۳ سال ادامه یافت.» مشخص است هم زمان با تحصیل در دبیرستان در اداره پست و تلگراف مشغول به کار بود .

وی هم زمان با کار در وزارت پست و تگراف به مطبوعات نیز روی اورد و در روزنامه‌ها و مجلات کارهایی از قبیل خبرنگاری و نویسندگی را به عهده گرفت. بعدها در رشته ادبیات فارسی دانشگاه تهران به تحصیل ادامه داد.

 کار اداری از یک سو و کارهای مطبوعاتی از سوی دیگر، در ادامه تحصیلش مشکلاتی ایجاد می‌کرد. سرانجام تحصیل را رها کرد اما کار در مطبوعات را ادامه داد. از سال ۱۳۳۲ تا ۱۳۵۱ مسئول صفحه شعر و ادب مجله روشنفکر بود. این صفحات به تمام زمینه‌های ادبی و فرهنگی از جمله نقد کتاب، فیلم، تئاتر، نقاشی و شعر می‌پرداخت. بسیاری از شاعران مشهور معاصر، اولین بار با چاپ شعرهایشان در این صفحات معرفی شدند.

مشیری در سال‌های پس از آن نیز تنظیم صفحه شعر و ادبی مجله سپید و سیاه را برعهده داشت. در همان سال‌ها با مجله سخن به سردبیری  پرویز ناتل خانلری همکاری داشت. وی در سال ۱۳۵۰ به شرکت مخابرات ایران انتقال یافت و در سال ۱۳۵۷ از خدمت دولتی بازنشسته شد.

معروف ترین اثر :

معروف ترین اثر وی شعر کوچه نام دارد که در اردیبهشت سال 1339 در مجله «روشنفکر» چاپ شد. این شعر از زیباترین و عاشقانه‌ترین شعرهای نو زبان فارسی است.

وفات:

فریدون مشیری سال های زیادی از بیمار رنج می‌برد . وی در بامداد روز جمعه 3 آبان 1379 در 74 سالگی در تهران درگذشت . آرامگاه مشیری واقع در قطعه 88 بهشت زهرا ردیف 164 شماره 10 است.

ورود فریدون مشیری به ادبیات :

فریدون مشیری سرودن شعر را از نوجوانی و تقریباً از پانزده سالگی شروع کرد. اولین مجموعه شعرش با نام تشنه توفان در ۲۸ سالگی او با مقدمه محمدحسین شهریار و علی دشتی در ۱۳۳۴ به چاپ رسید.

وی  همچنین توجه خاصی به موسیقی ایرانی داشت و در پی همین دلبستگی طی سال های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ عضویت شورای موسیقی و شعر رادیو را پذیرفت، و در کنار هوشنگ ابتهاج، سیمین بهبهانی و عماد خراسانی سهمی بسزا در پیوند دادن شعر با موسیقی، و غنی ساختن برنامه گل های تازه در رادیو ایران در آن سال ها داشت.

مشیری در سال ۱۳۷۷ به آلمان و آمریکا سفر کرد و مراسم شعرخوانی او در شهرهای کلن، لیمبورگ و فرانکفورت و همچنین در ۲۴ ایالت آمریکا از جمله در دانشگاه های برکلی و نیوجرسی به طور بی سابقه ای مورد توجه دوستداران ادبیات ایران قرار گرفت.  در سال ۱۳۷۸ طی سفری به سوئد در   مراسم شعر خوانی در چندین شهر از جمله استکهلم و مالمو و گوتبرگ شرکت کرد.

کتاب های اشعار فریدون مشیری:

• تشنه طوفان
• گناه دریا
• نایافته، ابر
• ابر و کوچه
• بهار را باور کن
• پرواز با خورشید
• از خاموشی
• مروارید مهر
• آه باران
• سه دفتر
• از دیار آشتی
• با پنج سخن سرا
• لحظه ها و احساس
• آواز آن پرنده غمگین
• تا صبح تابناک اهورایی
• نوایی هماهنگ باران
• از دریچه ماه

گزیده ی اشعار فریدون مشیری:

ایران کتاب 10 % تخفیف ، دیجی کالا 15 % تخفیف