هریت بیچر استو، مشهورترین نویسنده ادبیات پایداری سیاهان در آمریکا، در سال 1811 در ایالت کنتاکی به دنیا آمد. او از فعالان لغو بردگی در آمریکا بود.
هریت بیچر استو در خانواده ای فقیر و مذهبی به دنیا آمد. 9 خواهر و برادر داشت و پدرش مبلغ یک کلیسا بود. برادران او همگی خدمات مذهبی ارائه می دادند و خواهر بزرگتر او نیز مدیر یک مدرسه بود. او تا 13 سالگی در یک مدرسه محلی تحصیل کرد و پس از آن به مدرسه ای در شهر هاتفورد رفت. آن مدرسه بسیار سختگیر بود و مفاهیم مسیحیت نقش چشمگیری در تعلیمات آن داشت.
هریت پس از پایان تحصیلات خود به مدرسه خواهر بزرگترش رفت و در آنجا مشغول به تدریس شد. او در سال 1836 هنگامی که 25 سال سن داشت ازدواج کرد. آن ها زندگی متوسطی داشتند. تا اینکه همسر او برای تدریس در کالج بودویین استخدام شد و زندگی آن ها با مهاجرت به برسویک اندکی تغییر کرد و بهبود یافت. او یکی از فعالان دفاع از حقوق سیاهپوستان و لغو بردگی آن ها بود و تلاش زیادی در این زمینه انجام داد. او نقش پررنگی در تصویب لغو قانون برده داری در سال 1863 داشت.
هریت بیچر استو پس از اتمام تحصیلات خود، شروع به چاپ مقالات خود در نشریات وسترن و می فلاور کرد. اما بعد از ازدواج نوشتن را رها کرد. چندین سال بعد با وجود 6 بچه دوباره شروع به نوشتن کرد و با تصویب قانون برده فراری تصمیم به نوشتن گرفت. او در ابتدا قصد داشت که یک شرح حال کوتاه بنویسد اما داستان به تدریج گسترش یافت و تبدیل به یک کتاب شد. این کتاب که برجسته ترین اثر بیچر استو است، کلبه عمو تام نام گرفت.
کلبه عمو تام در همان سال سیصد هزار نسخه به فروش رفت، اما شدت اعتراضات و نامه های تنفرآمیز که برای هریت بیچر استو ارسال می شدند را گسترش داد. حتی داخل یکی از این نامه ها گوش بریده شده یک برده سیاه پوست وجود داشت. هریت با چاپ کتاب کلمه عمو تام به شهرت زیادی رسید و به عنوان یک نویسنده برجسته در قرن نوزدهم جایگاه خود را پیدا کرد.
هریت بیچر استو به نویسنده ای پر کار تبدیل شد و تا و دهه به فعالیت خود ادامه داد. او در سال 1896 از دنیا رفت. از دیگر کتاب های او می توان به درد، خواستگاری کشیش و مردم شهر قدیم اشاره کرد.