زندگینامه ارنستو ساباتو

ارنستو ساباتو علاقه زیادی به ریاضیات داشت و تا سال های آخر دانشگاه نیز مجذوب آن بود. او تحصیلات خود را در فیزیک ادامه داد و در این زمینه موفق به کسب درجه دکتری شد. او در حال کار بر روی امواج اتمی در آزمایشگاه کوری در پاریس بود. اما ناگهان از علم دلزده شد، زیرا انسان در ریاضیات کنار گذاشته می شد و ساباتو حس کرد که باید رابطه خود را با انسان ها محکم کند. از این رو به سراغ علاقه قدیمی خود یعنی ادبیات رفت.

ارنستو ساباتو همزمان با کار در آزمایشگاه اولین رمان خود با نام در خفا، به خاطر احساسات منفی از دانشمندان را در سی سالگی نوشت. اما آن را منتشر نکرد. او بیشتر نوشته های خود را می سوزاند زیرا رضایت کافی از آن ها نداشت. دهه سی زمان بسیار مناسبی بود. زیرا هنرمندان زیادی در پاریس وجود داشتند و ساباتو به سرعت با نویسندگان و نقاشان زیادی آشنا شد. روزها در آزمایشگاه مشغول به کار بود و شب ها به دیدار نقاشان و نویسندگان می رفت.

آثار ارنستو ساباتو

ارنستو ساباتو در طول سال های فعالیت خود داستان های زیادی منتشر نکرد چون بسیار سخت گیر بود و نوشته ها برایش رضایت بخش نبودند و اغلب آن ها را می سوزاند. تنها کتاب هایی که جان سالم به در برده و به چاپ رسیدند تونل در سال 1948، قهرمانان و گورها در سال 1961 و فرشته تاریکی در سال 1974 می باشند. او همچنین تعداد زیادی مقاله منتشر کرد.

اگرچه آثار ارنستو ساباتو بسیار محدود هستند اما محتوای آن ها بسیار غنی و گیرا است. رمان های ساباتو روایت افرادی است که تقدیر باعث محرومیت آن ها از تمایلات دنیایی شده و آن ها را درگیر جنون کرده است. او تفکر اگزیستانسیالیستی داشته و این را می توان از آثارش به خوبی متوجه شد. هرچند که تعداد آثار ارنستو ساباتو به تعداد انگشتان دست هم نمی رسد اما همین آثار محدود توجه بخش عظیمی از منتقدین را به خود جلب کرده اند و جوایزی از جمله جایزه سروانتس را برای اون به ارمغان داشت. او همچنین در سال 2007 نامزد جایزه نوبل ادبی شد. ارنستو ساباتو سال 2011 در سن 99 سالگی درگذشت.