ایتالو کالوینو، نویسنده، منتقد و خبرنگار ایتالیایی در اکتبر 1923 متولد شده و در سپتامبر 1985 درگذشت. او به واسطه آثار انتقادی خود یکی از بزرگترین نویسندگان قرن بیستم به شمار می رود.
ایتالو کالوینو در کوبا به دنیا آمد و 5 سال در آنجا زندگی کرد. والدین او گیاه شناس بودند. تاثیر طبیعت در اغلب آثار کالوینو به وضوح مشخص است. او پس از 5 سالگی به ایتالیا رفت و در سال 1945 به عضویت حزب مقاومت در آمده و بعد از آن به حزب کمونیست ایتالیا پیوست.
ایتالو کالوینو در سال 1947 در رشته ادبیات تطبیقی فارغ التحصیل شد. پایان نامه او در ارتباط با جوزف کنراد بود. در همان دوران با ناتالیا گینز بورگ و الیو ویتورینی آشنا شد که این دو نفر بعدها به دوستان صمیمی او تبدیل شدند. مرگ ویتورینی، رمان نویس و مترجم مشهور در سال 1966 تاثیر عمیقی بر کالوینو داشت.
کالوینو در دهه 60 به کوبا رفت و در آنجا با چه گوارا ملاقات کرد. او در همان دهه با همکاری دوست خود ویتورینی، نشریه ای با نام منابو را راه اندازی کرد و در یک کارگاه داستان نویسی به نام اولیپو عضو شد.
او پس از پایان دهه 60 به نگارش داستان های علمی تخیلی و فانتزی روی آورد. او در طول عمر خود ژانرها و انواع مختلف نوشته ها را امتحان کرده و در تمام آن ها سبک خاص و طنزگونه خود را حفظ کرد. زیرا او نویسنده ای نوآور و خلاق بود و امضای خاص خود را داشت.
ایتالو کالوینو در کتاب های علمی تخیلی خود همچون شوالیه ناموجود و بارون درخت نشین چنان مطالب علمی و جذابیت های داستان نویسی را با یکدیگر ادغام کرده است که خواننده را متحیر می کند. او به واسطه این آثار خود توانسته است شیوه های نوین در ادبیات معاصر دنیا به وجود آورد.