علی شریعتی در آذر ماه سال 1312 در مزینان سبزوار به دنیا آمد. وی نویسنده، جامعه شناس و پژوهشگر دینی بود که در فعالیت های سیاسی نیز حضور داشت. او در 44 سالگی درگذشت و پیکرش در دمشق به خاک سپرده شد.
علی شریعتی پس از اتمام دوران دبستان وارد دانشسرای مقدماتی در مشهد شد. علاوه بر تحصیل در دانشسرا در کلاس های پدر خود نیز شرکت می کرد و پس از اتمام تحصیل در دانشسرا به معلمی پرداخت.
در سال 1334 وارد دانشکده علوم و ادبیات دانشگاه مشهد شد و به تحصیل در رشته ادبیات پرداخت. در همان سال ها با همکلاسی خو خانم پوران شریعت رضوی ازدواج کرد و ترجمه آثاری از جمله ابوذر غفاری و نیایش اثر الکسیس کارل را منتشر کرد.
شریعتی شاگرد اول بود و به همین علت پس از اخذ لیسانس به فرانسه فرستاده شد. در فرانسه به تحصیل در جامعه شناسی و مبانی علم تاریخ و فرهنگ اسلامی پرداخت. سپس با مدرک دکترا به ایران بازگشت. دوران تحصیل او همزمان با جریان نهضت ملی ایران بود که وی با قلم محکم خود از این جریان پشتیبانی کرد.
سپس به سازمان آزادی بخش الجزایر رفت و در آنجا مشغول به فعالیت شد و در همان سال های ابتدایی در پاریس دستگیر شد. در سال 1343 به ایران بازمی گردد و در مرز ایران و ترکیه دستگیر شده و به زندان قزل قلعه منتقل می شود و بعد از چهار ماه آزاد می شود. سپس به مشهد می رود و به تدریس در دبیرستان می پردازد و بعد از آن استادیار دانشگاه مشهد می شود.
در سال 1348 به حسینیه ارشاد دعوت شد و در آنجا به تدریس تاریخ شیعه، جامعه شناسی مذهبی و معارف اسلامی مشغول شد. چهار سال بعد رژیم حسینیه ارشاد را تعطیل کرد و شریعتی را به علت مبارزه مجددا روانه زندان کرد. ساواک در این مدت او را تحت شکنجه قرار داد اما او از پا در نیامد. در سال 1356 ایران را ترک کر و به اروپا رفت تا به مبارزات خود ادامه دهد. اما حدود یک ماه بعد در آنجا از دنیا رفت.
وی در طول عمر خود سخنرانی های زیادی در مورد دین، آزاد اندیشی و تاریخ شیعه انجام داد و آثار زیادی از جمله پدر، مادر، ما متهمیم، کویر، فاطمه فاطمه است و ... را از خود به جای گذاشت.