عباس معروفی متولد اردیبهشت ماه 1336 در تهران است. او رمان نویس، روزنامه نگار و شاعر مشهور ایرانی است که فعالیت خود را تحت نظر هوشنگ گلشیری آغاز کرد.
معروفی با اخذ مدرک دیپلم از دبیرستان مروی فارغ التحصیل شد و سپس مغول به تحصیل در رشته ادبیات دراماتیک در دانشگاه هنرهای زیبای تهران شد. وی بیش از ده سال در دبیرستان های هدف و خوارزمی به تدریس ادبیات مشغول بود.
او اولین مجموعه داستانی خود را با نام رو به روی آفتاب در سال 1359 منتشر کرد، اما با نوشتن رمان سمفونی مردگان در سال 1368 به شهرت رسید. این رمان یکی از آثار برجسته معاصر و مشهورترین رمان عباس معروفی است.
معروفی در سال 1366 به عنوان مدیر ارکستر سمفونیک تهران و مدیر اجراهای صحنه ای تعداد زیادی کنسرت از هنرمندان مختلف به اجرا درآورد و در همان سال ها نیز مجله آهنگ را به سردبیری خود منتشر کرد. این مجله در مورد موسیقی بود.
وی در سال 1369 با تاسیس مجله ادبی گردون به کار مطبوعات مشغول شد، اما به دلیل یکسری مشکلات مجبور به ترک ایران و سکونت در آلمان شد. او در آنجا کتابخانه ای با نام خانه هنر و ادبیات هدایت دایر کرده است و انتشارات گردون اکنون در آن محل مشغول به فعالیت است.
آثار معروفی به سبک سیال ذهن نوشته شده اند و او معتقد است که هر کتاب باید با دیگری تفاوت داشته باشد. او همیشه خودش بوده و پیرو فرد یا گروه خاصی نبوده است. معرفی برای نوشتن بیشتر از حس خود الهام می گیرد و چندان به سبک های ابی مقید نیست. به همین علت شخصیت های آثار او برای خواننده باور پذیر هستند.
از آثار عباس معروفی می توان به سمفونی مردگان، سال بلوا، پیکر فرهاد، تماما مخصوص و فریدون سه پسر داشت اشاره کرد. وی همچنین بنیانگذار جوایزی همچون جایزه ادبی تیرگان، قلم زرین گردون و قلم زرین زمانه است.