مختصری در مورد مولف از زبان خودش

زاده غرب تهران علی شاه عوض (شهریار کنونی) در یک روستایی بسیار خوش آب و هوا بنام دهکده کردزار متولد شدم از نوجوانی ذوق و استعداد خود را در ادبیات و داستان‌نویسی یافتم 13 ساله بودم که جرقه داستان‌نویسی وخلق شخصیت‌های پست مدرن و فرا طبیعی در ذهنم شکل گرفت و شروع کردم به نوشتن 4 داستان بنام‌های ویلی نویسنده و ماری نقاش – دریانورد مک کارلوس – تونل اسرار آمیز و جادوگر سرزمین لورکا. اما هیچگاه تا به اکنون در اندیشه چاپ آن‌ها نبودم.
سال‌های عمرم تا به اکنون سرشار از مشقت‌ها و رنج‌ها و تجربه‌های فراوانی سپری شد 15 سال را در صنعت گذراندم و در هر کاری که می‌رفتم سریع آن کار را طراحی و آنالیز می‌کردم صبح‌ها کار و شب‌ها در عالم خودم کارها را طراحی می‌کردم و بعضاً از کارها ایراد می‌گرفتم و همیشه دوست داشتم نقد - تحلیل و آنالیز کنم کارهایی را که آنها را انجام می‌دهم.
علاقه من به شعر از زمان خدمت سربازی شروع شد آن دوران تمام فکرم را شعر گفتن مشغول کرده بود و تمام لحظه‌ها که در نگهبانی بودم شب‌ها تا صبح شعر می‌نوشتم و خودم را تخلیه احساسی می‌کردم بعد از خدمت به صنعت رفتم و چند سالی مشغول کارهای مختلف صنعتی شدم به طوری که تمام لحظه‌ها در کارم پر تکاپوتر از قبل بودم هم صنعت هم شعر و هم داستان در کل علاقه شدیدی داشتم به فرآیند «تغییر» و دوست داشتم همه چیز را تغییر دهم و روشی نو را خلق کنم و عاشق ابداع و خلق کردن بودم تمام ثانیه‌های زندگی‌ام فقط در این موارد خلاصه می‌شد خلق اثر – نوآوری – ایده پردازی - تجربه از آدم‌های متفاوت - متفاوت اندیشیدن و با زوایای مختلف دنیای بیرون را دیدن اندازه موهای سرم آدم‌های مختلف دیدم فریب‌ها خوردم درس‌ها آموختم اما هرگز گرگ نشدم و سالم ماندم فقط زاویه نگاهم را تغییر دادم ...
مدتی به خانه ترانه نزد زنده یاد دکتر افشین یدالهی در پارک شفق می‌رفتم و از آن زمان علاقه شدید به سرایش ترانه پیدا کردم و این ترانه‌ها نتیجه عاشقانگی‌های من روی زمین است و تنها رسالت من این است که حال آدم‌ها را خوب کنم و از هر آنچه در دنیای بیرون من است بتوانم از تمام تصاویر و صداها عبور کنم و غرق در آن‌ها نشوم چرا که غرق شدن انسان را زمینی می‌کند و رسالت انسان پرواز کردنی ست نه زمین گیر شدن.