کتابخانه در عصر دیجیتال 

کتابخانه‌ها تنها مؤسساتی نیستند که باید در عصر دیجیتال در خود تحول ایجاد کنند. صنعت ارتباطات دوربُرد، صنعت سینما و مطبوعات و بسیاری دیگر نیز از اواخر دهه 1990 با چنین چالشی روبرو هستند. صعنت چاپ کتاب، روزنامه‌نگاری و آموزش و پرورش نیز امروزه با چنین مسائلی دست به گریبانند. بعضی توانسته‌اند به خوبی [نسبت به موج روزافزون تکنولوژی] واکنش نشان دهند و در حال پیشرفتند؛ باقی از این تغییرات زیان دیده‌اند و هنوز با آن درگیرند. کتابخانه‌ها باید واکنش دیگران به این مقوله را سرمشق خود قرار دهند، به‌ویژه آنانی که در این مسیر تصمیمات غلطی گرفته‌اند.

الگوهای مصرف در کتابخانه‌ها بسیار وابسته به نوعِ رسانه است. موسیقی و جراید عمدتا در قالب دیجیتال مصرف می‌شوند: کمتر کسی این روزها در کتابخانه‌ها از روزنامه‌ی چاپی یا سی‌دی - به‌ویژه اگر موسیقی موردنظر جدید و محبوب باشد- استفاده می‌کند. فیلم‌های سینمایی (همچنین DVD) هنوز با شمارگان بالا منتشر می‌شوند، هرچند که شمارِ فیلم‌های عندالمطالبه که به صورت دیجیتالی به مصرف‌کننده تحویل داده می‌شوند رو به افزایش است. این شکاف در الگوی مصرفِ رسانه خبر خوبی برای کتابخانه‌هاست. این شکاف به رسانه فرصت می‌دهد تا جای پای خود را در کتابخانه، به عنوان یک مؤسسه، باز کند. همچنین به کتابخانه‌ها فرصت می‌دهد تا مهارت‌های جدید کسب کنند و استراتژی‌های جدیدی را پیش بگیرند. این امر به این معنی‌ست که کتابخانه‌ها می‌توانند با رویکردهای آنالوگ و قدیمی‌شان کماکان پاسخگوی نیازها باشند.

گرایش‌های فعلی در کتابخوانی

اگر گرایش‌های فعلی در کتابخوانی و آموزش به همین سیاق ادامه پیدا کند، این فرصت برای کتابخانه‌ها موقتی خواهد بود. انتظاراتِ کاربرانِ کتابخانه‌ها، در تمامی سنین، به مرور زمان تغییر می‌کند. این نکته را البته کتابداران به‌خوبی درک کرده‌اند. خدماتی که امروزه کتابخانه‌ها ارائه می‌دهند اغلب بسیار خلاقانه و الهام‌بخش است و بسیار فراتر از آن چیزی است که غالب مردم از این مؤسسات انتظار دارند. اما این تغییرات بسیار نه در قلبِ کتابخانه‌ها که در حاشیه‌ها اتفاق می‌افتد. تغییر در رویکردهای کاربرانِ کتابخانه‌ها نسبت به اطلاعات بسیار از رشدِ دیجیتالیِ کتابخانه‌ها سریع‌تر است. چنانچه کتابخانه‌ها بنا دارند از این تغییرات پیشی بگیرند، ما به عنوان مالیات‌دهندگان و حامیانِ کتابخانه‌ها باید در این گذار از آن‌ها حمایت کنیم. برای این کار دلالیل فراوانی هم داریم: به این خاطر که آنانی که تازه پای‌شان به کتابخانه‌ها باز شده، کودکان و نوه‌های‌مان بیش از هر رده‌ی سنی دیگر از کتابخانه‌ها بهره می‌برند