رمان مردی با کبوتر اثر کمتر شناخته شده رومن گاری، نویسنده مشهور فرانسوی است که گاری آن را برای اولین بار در سال 1958 و با نام مستعار فوسکو سینی بالدی به چاپ رساند. این کتاب بعدها در سال 1984 توسط انتشارات گالیمار با نام رومن گاری به چاپ رسید.
رمان مردی با کبوتر کتابی است که با رویکردی انتقادی نسبت به سازمان ملل نوشته شده است. رومن گاری در آن سال ها عضو هیئت نمایندگان سازمان ملل متحد بود و این کتاب را با نامی مستعار به چاپ رساند. تا سال 1984 که انتشارات گالیمار کتاب مردی با کبوتر را با نام گاری به چاپ رساند و در توضیحات این کتاب نوشت: رومن گاری در زمان حیات خود نخواست که پدرخوانده مردی به نام کبوتر باشد. اما در میان کاغذهایش نسخه ای بازنویسی شده که آن را با دست تصحیح کرده بود وجود دارد که باعث شد ما فکر کنیم او آرزو داشته روزی نسخه اصلی کتاب را منتشر کند.
رمان مردی با کبوتر در مورد مرد جوانی است که در یکی از اتاق های پنهان ساختمان سی و دو طبقه سازمان ملل مخفی شده و رومن گاری با توصیف او و کبوتری که به همراه دارد، سعی دارد با تعابیری نمادین و کنایه آمیز به انتقاد از اوضاع جهانی و نقش سازمان ملل در تحقق آرمان هایی که برای آن ها شکل گرفته است بپردازد.
این مرد جوان شب ها همچون اشباح سرگردان در حالی که یک کبوتر به بغل دارد در راهروهای ساختمان سازمان ملل می گردد. این موضوع عجیب از سوی خبرنگاران منتشر می شود و همه به دنبال این هستند که از اهداف این مرد و همدستان او مطلع شوند.
کتاب مردی با کبوتر یکی از آثار کمتر شناخته شده رومن گاری است که حاصل گذراندن روزها در سازمان ملل متحد می باشد. نویسنده سعی دارد در این کتاب که شباهت زیادی به یک رمان ندارد، با زبانی طنز و کنایه آمیز از سازمان ملل متحد انتقاد کند.
مخاطب برای دریافت هدف و منظور داستان باید با دقت زیادی کتاب را بخواند. در غیر این صورت کل اثر به یک کتاب خسته کننده و بدون کشش تبدیل خواهد شد که شوخی های کم و بیش سرد در آن به وفور یافت می شود. زیرا سراسر کتاب پر از افراد و اتفاقات تکراری است و تمام داستان در ساختمان سازمان ملل اتفاق می افتد. مکانی که سیاستمداران نامدار جهانی در آن رفت و آمد دارند و قرار است مهمترین مسائل را حل کنند. اما رومن گاری با قدرت بالای نویسندگی خود، خواننده را تا انتهای داستان به دنبال خود می کشاند.
رمان مردی با کبوتر از آثار کمتر شناخته شده رومن گاری است که در سال 1363 با ترجمه لیلی گلستان و به همت شرکت سهامی خاص نشر آبی در ایران منتشر شد. اما این کتاب در آن دوره مورد استقبال چندانی قرار نگرفت تا مجددا توسط نشر چشمه به چاپ رسیده و با استقبال خوبی مواجه شد.
رومن گاری 21 رمان را با نام حقیقی خود ویک رمان را با نام مستعار فوسکو سینی بالدی و چهار رمان را با نام مستعار امیلی آژار به چاپ رساند. به همین دلیل او تنها نویسنده ای است که در طول حیات خود دوبار برنده جایزه ادبی گنکور شده است. زیرا این جایزه تنها یک بار به هر نویسنده تعلق می گیرد. او با این کار نشان داد که شهرت آثار او تنها به دلیل آوازه نام او نیست و می تواند در قالب نویسنده ای ناشناخته نیز توجه ها را به خود جلب کرده و جوایز معتبر را از آن خود کند.
۱۴-۰۱-۱۴۰۱
کتاب خیلی خوبی بود . پیشنهاد میکنم بخونید حتما .
کارشناس اندیشمند
ممنون از اشتراک نظرتون .