قصر اثر نویسنده معروف اهل چک، فرانتس کافکا است که در سال 1926 منتشر شد. این کتاب آخرین اثر کافکا است که با مرگ او در سال 1924 ناتمام باقی ماند. اما همچنان طولانی ترین و معتبرترین کتاب او به حساب می آید.
داستان کتاب قصر از جایی شروع می شود که آقای ک وارد یک دهکده می شود و قصد دارد ب را در هتل آنجا سپری کند. اما متوجه می شود که قصری در آن نزدیکی وجود دارد که برای ماندن در دهکده نیاز به اجازه قصر دارد. او به اهالی دهکده اطلاع می دهد که از طرف قصر از او خواسته اند که به دهکده رجوع کند و او قصر ورود به قصر را دارد، اما اهالی او را مسخره می کنند و ورود به قصر را امری محال می دانند. آقای ک پشتکار زیادی دارد و برای ورود به قصر تلاش زیادی می کند. او در این بین شایعات و افسانه های زیادی در مورد این قصر می شنود. قصری با قوانین پیچیده و مسیرهایی تو در تو که آن به هیچ چیز نمی توان اعتماد کرد. این داستان بسیار جذاب است اما متاسفانه پایانی ندارد.
قصر می تواند استعاره از چیزهای مختلفی باشد. در این مورد حدس های زیادی زده شده است. برخی آن را استعاره ای از دیوان سالاری و برخی آن را محکمه الهی می دانند. عده ای نیز آن را به رابطه تیره و تار کافکا با پدرش و یا نامزدی ناموفق او ربط می دهند. فضای این کتاب شباهت زیادی به دوران هیتلر و استالین دارد، اما کافکا هیچوقت این دوران را ندیده است. در کل این قصر نشانی از قدرت، سرخوردگی و ترس است.
رمان قصر کمی پیچیده است و خواندن آن برای خواننده دشوار می باشد اما ارزش خواندن را دارد. با توجه به اینکه پایان کتاب مشخص نیست، خواننده نباید انتظارات خود را بر مبنای پایان کتاب تنظیم کند. این کتاب در 20 فصل چاپ شده است و به نظر می آید که فصل بیستم همان فصل انتهایی است که با مرگ کافکا در 41 سالگی نیمه کاره مانده است.