رمان بارون درخت نشین اثر نویسنده صاحب سبک ایتالیایی ایتالو کالوینو می باشد، که در سال 1957 به منتشر شده است. این کتاب از معروف ترین آثار این نویسنده ایتالیایی است.
بارون درخت نشین از زبان بیاجو برادر کازیمو روایت می شود. جمله آغازین کتاب به خواننده می فهماند که کتاب بارون رخت نشین نمادی برای طغیان و مبارزه است.
کازیمو شخصیت اصلی این داستان است که پسر یک بارون (اشراف زاده) می باشد. داستان از دوازده سالگی کازیمو آغاز می شود. او با خانواده اشرافی خود در شهر اومبروزا زندگی می کند. کودکان این خانواده با شیوه های سخت رشد می کنند. کازیمو از این شرایط خسته شده و تصمیم می گیرد به بالای یک درخت بلوط رفته و در آنجا زندگی کند. به دلیل وجود جنگل هایی با درختان انبوه و تو در تو او از رختی به درخت دیگر و از شهری به شهر دیگر سفر می کند و تا پایان عمر خود از درخت پایین نمی آید.
بارون درخت نشین نوشته ایتالو کالوینو یک کتاب نمادین در مورد اروپای آن سال ها می باشد. بارون زندگی تازه ای روی درختان شروع می کند و سعی می کند به تدریج شیوه های جدید زندگی را بیاموزد. در اصل بارون برای دوری از مردم روی درخت زندگی نمی کند بلکه سعی می کند با دور شدن از زمین بهتر ببیند، الگوی زندگی خود را پیدا کرده و از سنت های غلط گذشته دوری کند. او حتی سعی می کند در بالای درختان به دنبال یک اجتماع باشد. بارون به عنوان یک روشنفکر به سنت های کهنه پشت پا زده و اطرافیان خود را آگاه کند. تا بتواند در اطراف خود ایجاد تغییر و تحول کند.
بارون درخت نشین از تامل برانگیزترین و برجسته ترین کتاب های قرن بیستم است که مخاطب خود را تشویق به جستجوی ذات خویشتن می کند. این کتاب خواننده را به تفکر در مورد آزادی وا می دارد و او را در دنیای متفاوت نویسنده با خود همراه می کند.
کتاب بارون درخت نشین در سال 1386 توسط مهدی سحابی ترجمه شده و انتشارت نگاه آن را در 330 صفحه به چاپ رسانده است.