نگارش توضیحی

این سبک نگارش از مرسوم ترین سبک ها است. نویسنده با انتخاب این سبک به توضیح یک سری مفهوم می پردازد تا بتواند اطلاعات خود را به خوانندگان انتقال دهد. نگارش توضیحی بر پایه نظرات نویسنده نیست و ریشه آن حقایق هستند. حقایقی که مورد قبول عوام هستند. برای مثال توضیح یک مسئله ریاضی یک نوع نگارش توضیحی است. از این نگارش در نوشته هایی همچون کتاب های آموزشی، کتاب های آشپزی، مقالات علمی، اخبار و تفسیر اخبار استفاده می شوند.

نگارش توصیفی

نویسنده در سبک توصیفی در حال توصیف محیط، وقایع، اشخاص و ... هستند. در اصل کلمات را نقاشی می کنند تا بتوانند همه چیز را برای مخاطب خود به تصویر بکشند و یک تصویر ذهنی برای مخاطب ایجاد کنند. در این سبک نویسنده سعی نمی کند که همه چیز را آنگونه که هست و به سادگی توصیف کند، بلکه تلاش می کند با استفاده از صنایع ادبی رنگ و لعاب داستان را بیشتر کند و به آن روح و زیبایی ببخشد. از این سبک نگارشی در نوشته هایی مانند کتاب شعر، رمان، نمایشنامه و مجلات استفاده می شود.

نگارش متقاعد کننده

نگارش متقاعد کننده از سبک های اصلی متون دانشگاهی و علمی است. نویسنده با استفاده از این سبک قصد دارد نظریه ها و بیانات خود را به نحوی بنویسید که مخاطب قانع شود. این سبک شامل نظرات نویسنده و جهت گیری های او است و سعی می کند با استفاده از یک سری دلایل مخاطب را متقاعد کند. از این سبک در متون علمی و دانشگاهی همچون کاور لتر، مقالات، توصیه نامه، معرفی یک محصول و از این قبیل متون استفاده می شود.

نگارش روایتی

سبک روایتی برای نوشته های طولانی استفاده می شود و ممکن است این نوشته داستانی و یا غیر داستانی باشند. نویسنده هنگام استفاده از این سبک علاوه بر انتقال اطلاعات، قصد دارد یک داستان نیز روایت کند و از تمام عناصر داستانی همچون شخصیت ها، رخدادها و غیره در آن استفاده کند. سبک روایتی در نگارش رمان ها، داستان های شفاهی، اشعار طولانی و مثل ها استفاده می شود.