سید مرتضی مشفق کاظمی در سال 1281 در تهران به دنیا آمد و اولین رمان اجتماعی فارسی به نام تهران مخوف را در سن هجده سالگی نوشت.
مشفق کاظمی در دارالفنون تحصیل کرد و برای ادامه تحصیلات خود در رشته حقوق و علوم سیاسی به آلمان و سپس به فرانسه رفت. پس از بازگت به ایران مدتی در وزارت فواید عامه و مدتی در عدلیه مشغول به کار شد. سپس در سال 1312 به وزارت امورخارجه رفت و مدتی رئیس دفتر آنجا بود و در آخر به معاونت این وزارت خانه رسید. او همچنین مدتی وزیر مختار ایران در سوریه و سفیر ایران در هند بود.
او در سال 1301 و هنگامی که تنها 18 سال داشت کتاب تهران مخوف را نوشت. نگارش این کتاب که اولین رمان اجتماعی فارسی به حساب می آید بیش از دو سال طول کشیده است. مشفق در آن زمان پولی برای چاپ کتاب نداشت، از این رو تصمیم گرفت آن را برای روزنامه ستاره ایران ارسال کند. سردبیر روزنامه از این کتاب استقبال زیادی کرد و آن را با آثار نویسندگان بزرگی همچون ویکتور هوگو مقایسه کرد و به صورت پاورقی به چاپ رساند. پس از مدتی کتاب تهران مخوف در دو جلد منتشر شد و همچنان بعد از گذشت سال ها انتشار این کتاب توسط نشر امید فردا ادامه دارد.
انتشار این کتاب با چند اتفاق ادبی مهم مانند مجموعه داستان یکی بود یکی نبود جمالزاده و شعر افسانه نیما یوشیج همزمان بود، که هر کدام نقطه عطفی در ادبیات بشمار می رفتند.
از دیگر آثار او می توان یادگار یک شب، گل پژمرده، رشک پر بها و روزگار و اندیشه اشاره کرد. روزگار و اندیشه که کتابی شامل خاطرات او می باشد را در سال 1350 و 6 سال قبل از مرگ خود بر اثر سانحه رانندگی در پاریس منتشر کرد.