آلبر کامو نویسنده فرانسوی در سال 1913 به دنیا آمد. او یکی از تاثیرگذارترین نویسندگان قرن بیستم به حساب می آید که در سال 1957 برنده جایزه نوبل شد.
کامو در الجزایر که تحت استعمار فرانسه بود متولد شد و یکی از متفکران مکتب اگزیستانسیالیسم شناخته می شد اما خود این موضوع را تکذیب کرد و گفت که من و سارتر همیشه متعجب بوده ایم که چرا نام ما را در کنار یکدیگر می آورند زیرا من یک اگزیستانسیالیسم نیستم.
او در دانشگاه الجزایر تحصیل کرد و در تیم فوتبال این دانشگاه دروازه بانی می کرد. او در سال 1957 وقتی که تنها 44 سال داشت برنده جایزه نوبل ادبیات شد، او یکی از جوان ترین افرادی است که موفق به برنده شدن این جایزه شده است.
دو سال بعد از دریافت جایزه نوبل تصمیم داشت با خانواده خود با قطار به سفر برود اما در لحظه آخر منصرف شد و پیشنهاد ناشر خود را برای رفتن به سفر پذیرفت. آن ها در این سفر تصادف کردند و هر دو کشته شدند.
کامو با انتشار کتاب بیگانه به شهرت رسید. رمانی که داستان آن در محل اقامت او می گذرد. رمان در مورد فردی به نام مورسو است که از بقیه ناامید است و راهی برای شرکت در احساسات و ارزش های انسان های دیگر پیدا نمی کند. همه جا را پر از دورویی و اغراق می بیند و نمی تواند با قوانین و توضیح مسائل نرمال کنار بیاید. دروغ نمی گوید و احساسات خود را پنهان نمی کند. به همین دلیل جامعه از سمت او احساس تهدید می کند.
کامو در زمان حیات خود به شهرت فراوانی رسید اما روشنفکران پاریسی به او مشکوک بودند و هیچوقت او را یک نخبه نمی دانستند. زیرا او از طبقه کارگر بود و در الجزایر به دنیا آمده بود.
او در سال 1943 سارتر را در نمایش مگس ها ملاقات کرد و این ملاقات آغازی برای همنشینی کامو با سارتر و سایر روشنفکران پاریسی بود. البته انتقاد شدید از حزب کمونیسم و انتشار کتاب انسان طاغی منجر به قطع ارتباط سارتر و کامو و تعداد دیگری از دوستان او شد. او سپس در انزوا مشغول به ترجمه نمایشنامه شد.
از کتاب و نمایشنامه های کامو می توان به طاعون، سقوط، آدم اول، کالیگولا و سوء تفاهم اشاره کرد.